Το τυλιγμένο σκοτάδι
Στο μαγικό κέλυφος, τυλιγμένο το σκοτάδι αφήνει τις ανταύγειες του, να διασπασθούν κάτω από το δέρμα του στήθους, σε μικρά κομματάκια καθρέφτη με τα απομεινάρια ενός θεϊκού χαμόγελου στην άκρη του πεζοδρόμου του ουρανού. Ένας διαβάτης κυνηγάει την σκιά του στους τέσσερις γωνίες του ορίζοντα. Η σκιά , με γερασμένη κίνηση προσπαθεί να σταθεί πάνω τον δρόμο, να αρπαχτεί από αυτό που ήξερε, από αυτό που θυμόταν από τον εαυτό της. Τα φώτα του δρόμου με θολά νερά την ποτίζουν κάνοντας τις κινήσεις της αβέβαιες, κάνοντας τα μεθυσμένα κομμάτια του σκοταδιού της να απλώνονται πάνω στο πλακόστρωτο και να χάνονται κυνηγημένα, και μετά να ξαναμαζεύονται στην επόμενη θολή νησίδα, για να ποτίσουν ξανά την ύπαρξή τους με φώς. Το τυλιγμένο σκοτάδι παραμονεύει τριγύρω.
Μοναχικοι διαβατες ειμαστε ολοι Λάμπρο μου......
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαλημερες!
Καλημέρα Ρικη να είσαι καλά
ΑπάντησηΔιαγραφήαρκει να φωτιζετε η ψυχη μας Λαμπρο μου κι ας ειναι ανηλεος ο δρομος μια αχτιδα να βρει να ζεστανει, μια στιγμη φως ,ισως για μια ζωη και η σκια απο το φως τρεφετε,την αγαπη μου.
ΑπάντησηΔιαγραφήΑκριβώς και η σκιά από το φως τρέφεται Μωβ-Μωβ την καλημέρα μου
ΑπάντησηΔιαγραφή