Μετάβαση στο κύριο περιεχόμενο


Ω, Εξάρχεια


Πλατεία του κόκκινου μεσημεριού
Και πλατεία της απελπισμένης νύχτας
Πλατεία των παιδιών
Και πλατεία της έρημης μνήμης
Πλατεία χτυπημένη από ροχάλες φοιτητών
Και πλατεία των αδέσποτων σκύλων
Πλατεία της φωτιάς που ζεσταίνει
Και πλατεία της υλικής φτώχιας και της ψυχικής ευφορίας
Πλατεία της ανθρώπινης αξιοπρέπειας και πλατεία της μεθυσμένης ηδονής
Πλατεία της επανάστασης και πλατεία της μοναξιάς
Πλατεία της εξεγερμένης συνείδησης και πλατεία των ωραίων κοριτσιών που ταξιδεύουν
Πλατεία των ωραίων αγοριών με τα τσακισμένα ΜΑΤια
Και πλατεία των χαμένων οραμάτων
Πλατεία των ονείρων μιας ατέλειωτης νύχτας
Ω, Εξάρχεια…πλατεία της καρδιάς που χτυπάει και πλατεία του διαλογισμού της γροθιάς
Ω, πλατεία…(και κάθε πλατεία)…περιφρούρησε την καθαρότητα των βημάτων σου
Εξόρυξε από τους οφθαλμούς σου τα ανοίκεια βλέμματα
Ω, πλατεία , φυλάξου από τους Δαναούς.
Ω, Εξάρχεια…(και κάθε πλατεία)…φυλάξου από τους εξαχρείους.
Ω, πλατεία, δέξου στην αγκαλιά σου τα παιδιά της Εξουσίας
Είναι δικά σου παιδιά
Ω, Εξάρχεια…μεγάλη ανάσα!
Ω, μεγαλειώδεις πλατείες της Ελλάδας των νέων και των παλιών
Αύριο όλα θα είναι καλύτερα
Από τη δική σας οδύνη.

Υ.Γ. Προσέξτε όμως: και η Εξουσία από σας παίρνει δύναμη.

Γ. Κούρτης
φωτό: exarchia. web

Σχόλια

  1. (Ω, πλατεία, δέξου στην αγκαλιά σου τα παιδιά της Εξουσίας
    Είναι δικά σου παιδιά.)
    Καλησπερα παρα πολυ ομορφο,η πλατεια των Εξαρχειων ειναι μια πολυμορφη πλατεια.
    Συγχωρεσε μου ομως την αδυναμια μου να καταλαβω την παραπανω προταση! Θα ημουνα ευγνωμων εαν μπορουσες να μου εξηγησεις τι εννοει ο ποιητης!Καλο βραδυ.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Καλησπέρα Λαμπιδόνα. Τι λέει ο ποιητής δεν μπορώ να ξέρω, αυτό που εγώ καταλαβαίνω είναι, ότι τα παιδιά της εξουσίας είναι τα παιδιά που γεννήθηκαν μέσα στην εξουσία και αντέδρασαν σε αυτήν. Άρα η αντίδρασή τους είναι γέννημα και θρέμμα της εξουσίας που τα περιβάλλει, δηλαδή των συνθηκών που επικρατούν .Άρα είναι παιδιά της εξουσίας.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Καλημέρα,η εξουσία ειναι η μήτρα αθλιότητας,ευτελισμού,παραβατικότητας.
    Λαμπρο μου,επικαλουμε την επαγγελματική σου ιδιότητα.
    Τι μπορει να συμβαίνει με την Μονομανία του Πρετεντερη σε σχέση με τον ΣΥΝ.!!!!
    Προσωπικά την αντίδραση αυτή την βρίσκω φοβική!!!
    Δεν αναφερομαι στο υφος του Ανθρώπου,εχει ξεπερασει πλέον τα ορια του ανεκτού,το μόνο που προκαλλεί ειναι αποστροφή.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. Τη καλημερα μου για πρώτη φορά που μπαίνω στο "σπίτι σου"....

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. Θα με συγχωρήσεις, Taspa, αλλά αποφεύγω τις “άγριες” ερμηνείες για πρόσωπα τα οποία δεν γνωρίζω. Όσο για την εμμονή σύμφωνα με αυτά που λέει ο κ. Νικήτας Καυκιού
    http://www.psyche.gr/psyobsessive.htm
    Οι έμμονες ιδέες είναι ενοχλητικές ιδέες, σκέψεις και εικόνες που μας επιβάλλονται και δεν μπορούμε να τις ελέγξουμε ούτε να απαλλαγούμε από αυτές με τη δύναμη της θέλησής μας.
    Οι ιδέες αυτές παρεμβάλλονται στη σκέψη μας, δεν έχουν πραγματικό νόημα και συνοδεύονται από δυσάρεστα συναισθήματα όπως άγχος, φόβο, ανασφάλεια, αβεβαιότητα και αηδία.
    Συνηθισμένες έμμονες ιδέες:
    Φόβος μόλυνσης από βρωμιά ή ασθένεια.
    Φόβος ότι κινδυνεύει ο εαυτός μας ή κάποιος άλλος.
    Έντονη ανάγκη για ακρίβεια ή τάξη.
    Δυσάρεστες σκέψεις που αφορούν στη σεξουαλικότητα.

    Ρίκη σε ευχαριστώ, περάστε καθίστε, τι θα πάρετε;;

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  6. Αυτό το σχόλιο αφαιρέθηκε από τον συντάκτη.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  7. ti κρυβει μια πλατεια...εχει τη δικη της ιστορια ο καθε τοπος,χωρος κλπ

    καλημερα

    ΑπάντησηΔιαγραφή

Δημοσίευση σχολίου

Δημοφιλείς αναρτήσεις από αυτό το ιστολόγιο

Πολιτικοί αρχάγγελοι του συναισθηματικού σκότους

Πολιτικοί αρχάγγελοι του συναισθηματικού σκότους, κάθε φορά προσμετράν την ύπαρξή τους, με τον αριθμό των ανασυρθέντων θυμάτων. Αθώες ψυχές, που τις ξαπλώνουν, στην παράλογη καθημερινότητας που αιμορραγεί. Τις απλώνουν στο σχοινί να στεγνώσουν. Ψυχές, που δεν έχουν καμιά ευθύνη, παρά μόνο ότι γεννήθηκαν από υποταγμένους γονείς, σε θεότητες της βίας και του πολέμου. Ψυχές, που θυσιάζονται χωρίς οίκτο, χωρίς φόβο στο όνομα θρησκειών που τρέφονται από το αίμα τους και αναζωογονούν την κυριαρχία τους και το αιώνια θυσιαστικό τους μένος. Οι πολιτικοί αρχάγγελοι του συναισθηματικού σκότους απλώνουν την σημαντικότητα της υποταγής σαν να είναι το μοναδικό πεπρωμένο ολόκληρης της ανθρωπότητας. Κερεντζής Λάμπρος φωτο: Arthur Tress

Σ' αυτούς...

Σ’ αυτούς που αναζητάν το μέλλον  θρηνώντας το παρόν  και   με αυτό τον τρόπο  προσπαθούν  να ξεχάσουν το παρελθόν,   θα ήθελα να τους πω... ότι η μνήμη πάντα θα είναι εκεί να κρατά το νήμα του πόνου προσπαθώντας  μέσα στο λαβύρινθο του χρόνου να βρει την χαρά.

Η αντί- υπαρξιακή κοινωνία

Βλέπω πως η αντί- υπαρξιακή κοινωνία θριαμβεύει περπατώντας πάνω σε πτώματα. Πάνω σε υπάρξεις χωρίς μέλλον χωρίς προοπτική εξέλιξης. Πάνω σε υπάρξεις καταδικασμένες από την κοινωνία να περνάνε την ζωή τους σε πατώματα εργοστασίων ζωής που τους αφαιρούν ότι ανθρώπινο κουβαλάν. Η αντί- υπαρξιακή κοινωνία ζητά από τους ανθρώπους να γίνουν υποχείρια μηχανών, οικονομικών υπολογισμών, τραπεζικών διακανονισμών. Να γίνουν απορρίμματα εργοστασίων που κλείνουν και αφήνουν το μολυσμένο κορμί τους εκτεθειμένο στην φτώχεια και την καταφρόνια ενός τρισάθλιου κοινωνικού συστήματος. Υπάρξεις καταδικασμένες σε πατώματα υγρών δωματίων, που δεν έχουν να πληρώσουν το νοίκι. Που το ψυγείο τους χάσκει περιμένοντας το συσσίτιο της εκκλησίας. Που φοράνε δανικά ρούχα και παπούτσια που βρωμάνε. Υπάρξεις καταδικασμένες σε δρόμους που δεν βγάζουν πουθενά. Ξεχασμένες υπάρξεις στις λεωφόρους του πολιτισμού σαν αντικείμενα μια τραγικής τέχνης. Κομμάτια κοινωνικής τραγωδίας που οι επιβήτορε...