Μετάβαση στο κύριο περιεχόμενο



Σκηνές από ένα πόλεμο


Μες την πύρα του ήλιου, η απόπνοια της σήψης κόβει την ανάσα!


Άλλοι ψάχνανε, όπου βρόμαγε, μπας καιβρούνε τίποτα χρειαζούμενο.


Μα τίποτ' άλλο ξον από φυσεκλίκια σταυρωτά πάνω στα κοριτσίστικα στήθια.


Τα παίρνανε κι αυτά - καμμιά μπούκλα που κόβανε "για ενθύμιο"! (μπορεί και από έρωτα!..)

Στο δάσος παραπάνω τα ίδια:
κάτω από τα δένδρα νεκροί!


Μπρούμυτα οι περισσότεροι, πίσω από καμμιά πέτρα - σα να ενεδρεύαν ακόμα!..


Τα ζώα δεν προχωρούσαν η μυρουδιά του ψοφιμιού τάχε αλαφιάσει!


Δεν πατούσαν πτώμα -δεν το δρασκελούσαν καν!


Ωρθώνονταν κατά πίσω, χλιμιντρίζοντας ωργισμένα!...


Δεν γινόταναλλιώς - έπρεπε να φύγη από την μέση το κουφάρι.


Κι ούτε να φαίνεται!


Νάναι μακριά.





Ρένος Αποστολίδης


Πυραμίδα 67

Σχόλια

Δημοσίευση σχολίου

Δημοφιλείς αναρτήσεις από αυτό το ιστολόγιο

Πολιτικοί αρχάγγελοι του συναισθηματικού σκότους

Πολιτικοί αρχάγγελοι του συναισθηματικού σκότους, κάθε φορά προσμετράν την ύπαρξή τους, με τον αριθμό των ανασυρθέντων θυμάτων. Αθώες ψυχές, που τις ξαπλώνουν, στην παράλογη καθημερινότητας που αιμορραγεί. Τις απλώνουν στο σχοινί να στεγνώσουν. Ψυχές, που δεν έχουν καμιά ευθύνη, παρά μόνο ότι γεννήθηκαν από υποταγμένους γονείς, σε θεότητες της βίας και του πολέμου. Ψυχές, που θυσιάζονται χωρίς οίκτο, χωρίς φόβο στο όνομα θρησκειών που τρέφονται από το αίμα τους και αναζωογονούν την κυριαρχία τους και το αιώνια θυσιαστικό τους μένος. Οι πολιτικοί αρχάγγελοι του συναισθηματικού σκότους απλώνουν την σημαντικότητα της υποταγής σαν να είναι το μοναδικό πεπρωμένο ολόκληρης της ανθρωπότητας. Κερεντζής Λάμπρος φωτο: Arthur Tress
Δημοσίευση σχολίου
Διαβάστε περισσότερα
Τα κορίτσια κλειδώνουν τις νύχτες Τα κορίτσια κλειδώνουν τις νύχτες Αφήνουν το τσιγάρο στο τασάκι και στέκονται γυμνές μπροστά στο καθρέφτη εξετάζοντας τις γραμμές του κορμιού τους Δεν ξέρουν ακόμα το όνομα του βιαστή τους Δεν ξέρουν ακόμα το όνομα της σιωπής τους Ανάμεσα σε πόστερ ινδαλμάτων ξανά βάζουν τα εσώρουχά τους και κατευθύνονται στο κοριτσίστικο κρεβάτι Τα κορίτσια κλειδώνουν τις νύχτες Πέφτουν στην αφάνεια κάνοντας βουβά σινιάλα στο σκοτάδι Τυλίγονται τον παρθενικό υμένα και κατεβαίνουν τα σκαλοπάτια με γυμνές πατούσες αφουγκράζονται τα τριξίματα της νύχτας πίσω από το κλειστό παράθυρο Τα κορίτσια κλειδώνουν τις νύχτες δεν ξέρουν τι να προσφέρουν στο βιαστή τους δεν ξέρουν τι να κάνουν την σιωπή τους. Και ο βιαστής και η σιωπή πλησιάζουν από στιγμή σε στιγμή από μέρα σε μέρα από χρόνο σε χρόνο Τα κορίτσια κλειδώνουν τις νύχτες εξαφανισμένα σαν οντότητες φορτωμένα σε φορεία κρυφών γεννήσεων φθάνουν μέχρις εδώ με ένα φόβο που κανείς δεν καταλαβαίνει Τα κορίτσια κλειδώνουν τις ...
12 σχόλια
Διαβάστε περισσότερα

Σ' αυτούς...

Σ’ αυτούς που αναζητάν το μέλλον  θρηνώντας το παρόν  και   με αυτό τον τρόπο  προσπαθούν  να ξεχάσουν το παρελθόν,   θα ήθελα να τους πω... ότι η μνήμη πάντα θα είναι εκεί να κρατά το νήμα του πόνου προσπαθώντας  μέσα στο λαβύρινθο του χρόνου να βρει την χαρά.
Δημοσίευση σχολίου
Διαβάστε περισσότερα