Μετάβαση στο κύριο περιεχόμενο


Αυτό το ξέφρενο χλιμίντρισμα ανέμου,
με σκόνη
γλύφει την σάρκα την γυμνή.
Την ομορφιά τυλίγει
με το χωμάτινο μανδύα
μιας γης ορφανεμένης,

Αυτό
το ξέφρενο χλιμίντρισμα ανέμου
δεν είναι άνεμος.
Όχι,
δεν είναι άνεμος.

Είναι τα μεγεθυμένα χνώτα μιας ερημιάς.

Μιας ερημιάς
που κυματίζει την σάρκα εσωτερικά
σαν αναρτημένο λάβαρο
ενός τοπίου,
πυρπολημένου,
λεηλατημένου από τους αιώνες
αλλά πάντα ζωντανού!!

Σχόλια

  1. αν και δεν τα παω καλα μ τα ποιηματα γιατι πιστευω οτι για να διαβασεις και να κατανοησεις ενα ποιημα θα πρεπει να ξερεις καλα τον ποιητη...
    παρ ολα αυτα το βρισκω υπεροχο εχει μεσα αντιθεσεις που μ αρεσουν και με αφησε μια υπεροχη ανατριχιλα γιατι κρυβεται μια ανειπωτη μαγεια μεσα απ τα λογια ..πχ λεηλατημενο μεν αλλα ζωντανο δε!!!

    υπεροχο υπεροχο...ασχετα αν δεν ξερω απο ποιηση..κι ομως το βρισκω σπουδαιο

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Ευχαριστώ Δεν χρειάζεται να ξέρουμε από ποίηση. Η Ποίηση είναι συναίσθημα και αυτό το γνωρίζουμε όλοι.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. ετσι το κατάλαβα οτι εχει σαρκα ειναι η ψυχή αυτη που ντύνει και ξεντύνει ειναι η σκονη που αφηνει τα σημάδια πανω στην γυμνη σάρκα νιω΄θεις τον πόνο της καμμια φορα την απογνωση.και εκει που πηγαζει το ασυνειδητο εμεις προσπαθουμε να του βάλουμε λογική. ολα αυτα μου τα εβγαλες με τους στίχους σου εψαξες τις λέξεις και τις αποτυπωσες.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. Βέβαια, έχεις δίκιο, το ασυνείδητο συνεχίζει να αντιστέκεται στις προθέσεις της λογικής, Αλλά και το ασυνείδητο έχει μια λογική την δική του λογική.

    ΑπάντησηΔιαγραφή

Δημοσίευση σχολίου

Δημοφιλείς αναρτήσεις από αυτό το ιστολόγιο

Πολιτικοί αρχάγγελοι του συναισθηματικού σκότους

Πολιτικοί αρχάγγελοι του συναισθηματικού σκότους, κάθε φορά προσμετράν την ύπαρξή τους, με τον αριθμό των ανασυρθέντων θυμάτων. Αθώες ψυχές, που τις ξαπλώνουν, στην παράλογη καθημερινότητας που αιμορραγεί. Τις απλώνουν στο σχοινί να στεγνώσουν. Ψυχές, που δεν έχουν καμιά ευθύνη, παρά μόνο ότι γεννήθηκαν από υποταγμένους γονείς, σε θεότητες της βίας και του πολέμου. Ψυχές, που θυσιάζονται χωρίς οίκτο, χωρίς φόβο στο όνομα θρησκειών που τρέφονται από το αίμα τους και αναζωογονούν την κυριαρχία τους και το αιώνια θυσιαστικό τους μένος. Οι πολιτικοί αρχάγγελοι του συναισθηματικού σκότους απλώνουν την σημαντικότητα της υποταγής σαν να είναι το μοναδικό πεπρωμένο ολόκληρης της ανθρωπότητας. Κερεντζής Λάμπρος φωτο: Arthur Tress

Σ' αυτούς...

Σ’ αυτούς που αναζητάν το μέλλον  θρηνώντας το παρόν  και   με αυτό τον τρόπο  προσπαθούν  να ξεχάσουν το παρελθόν,   θα ήθελα να τους πω... ότι η μνήμη πάντα θα είναι εκεί να κρατά το νήμα του πόνου προσπαθώντας  μέσα στο λαβύρινθο του χρόνου να βρει την χαρά.

Η αντί- υπαρξιακή κοινωνία

Βλέπω πως η αντί- υπαρξιακή κοινωνία θριαμβεύει περπατώντας πάνω σε πτώματα. Πάνω σε υπάρξεις χωρίς μέλλον χωρίς προοπτική εξέλιξης. Πάνω σε υπάρξεις καταδικασμένες από την κοινωνία να περνάνε την ζωή τους σε πατώματα εργοστασίων ζωής που τους αφαιρούν ότι ανθρώπινο κουβαλάν. Η αντί- υπαρξιακή κοινωνία ζητά από τους ανθρώπους να γίνουν υποχείρια μηχανών, οικονομικών υπολογισμών, τραπεζικών διακανονισμών. Να γίνουν απορρίμματα εργοστασίων που κλείνουν και αφήνουν το μολυσμένο κορμί τους εκτεθειμένο στην φτώχεια και την καταφρόνια ενός τρισάθλιου κοινωνικού συστήματος. Υπάρξεις καταδικασμένες σε πατώματα υγρών δωματίων, που δεν έχουν να πληρώσουν το νοίκι. Που το ψυγείο τους χάσκει περιμένοντας το συσσίτιο της εκκλησίας. Που φοράνε δανικά ρούχα και παπούτσια που βρωμάνε. Υπάρξεις καταδικασμένες σε δρόμους που δεν βγάζουν πουθενά. Ξεχασμένες υπάρξεις στις λεωφόρους του πολιτισμού σαν αντικείμενα μια τραγικής τέχνης. Κομμάτια κοινωνικής τραγωδίας που οι επιβήτορε...