
Οι εμπρηστές της μνήμης
Ακίνητοι
μπροστά στις ώρες
πού κυλήσανε.
Μία ζωή
ακίνητοι,
μπροστά σ' εκατομμύρια λεπτά
και δευτερόλεπτα
πού ξεχαστήκανε
πού έσβησαν τα χνάρια τους
από τις όχθες των ημισφαιρίων.
μπροστά στις ώρες
πού κυλήσανε.
Μία ζωή
ακίνητοι,
μπροστά σ' εκατομμύρια λεπτά
και δευτερόλεπτα
πού ξεχαστήκανε
πού έσβησαν τα χνάρια τους
από τις όχθες των ημισφαιρίων.
Και ενώ η μνήμη νομίζει πως δεν έχει αφήσει τίποτα πίσω της
και πώς έχει αποθηκεύσει τα πάντα στις ανήλιες στοές της,
η μυρουδιά της σήψης γλύφει
τις λιγοστές συνάψεις των θυσιαστηρίων.
Θυμίζει , πως
ακόμα και η στάχτη
μπορεί να έχει ωραία γεύση.
Μέσα στις στοές της μνήμης,
σέρνονται χρώματα δειλινών,
κυλιούνται στα υγρά της δάπεδα,
δανείζουν την παρουσία τους ,
στις σκιές που τρέχουν
να κρυφτούνε στο σκοτάδι.
Όμως ο εγκέφαλος
είναι αποκλεισμένος
κυκλωμένος .
συρματοπλεγμένος
από μέταλλο,
σάρκα,
λάστιχο,
πλαστικό.
Εύφλεκτο υλικό για τούς ατελείωτους
εμπρησμούς
που κατασκηνώνουν
κατά μήκος του ινιακού λοβού.
Σχόλια
Δημοσίευση σχολίου