Μετάβαση στο κύριο περιεχόμενο


Οι υπολογιστές της Δύσης δηλητηριάζουν τα παιδιά της Αφρικής.

Η Δύση πετάει εκατομμύρια παλιούς Η/Υ ετησίως στα σκουπίδια. Εκατοντάδες χιλιάδες από αυτούς καταλήγουν στην Αφρική, όπου παιδιά επιχειρούν να επιβιώσουν, πουλώντας τα εξαρτήματά τους.


Τα τοξικά στοιχεία όμως από αυτά, σιγά-σιγά δηλητηριάζουν τα παιδιά της Αφρικής.Σύμφωνα με τη Βίβλο, ο Θεός έριξε βροχή φωτιάς και θειαφιού για να καταστρέψει τις πόλεις Σόδομα και Γόμορρα. Οι αξιωματούχοι στη Γκάνα αποκαλούν έτσι, Σόδομα και Γόμορρα, ένα μέρος της πόλης που έχει ποτιστεί από τοξίνες. Σ’ αυτό το κομμάτι της πόλης, κάποιος δεν πάει αν δεν είναι απολύτως απαραίτητο.


Πυκνοί μαύροι καπνοί βγαίνουν από τις καλύβες στην παραγκούπολη. Το ποτάμι είναι μαύρο και πηχτό, σαν χρησιμοποιημένο λάδι, και μεταφέρει κουφάρια υπολογιστών προς τον ωκεανό. Καθ’ολο το μήκος της όχθης του ποταμού παρατηρούνται εστίες φωτιάς, καίνε αφρούς και κομμάτια πλαστικού. Οι φλόγες καίνε την πλαστική επικάλυψη από τα καλώδια, τις πρίζες και τις μητρικές κάρτες του υπολογιστή, αφήνοντας γυμνό το μέταλλο.


Αδύνατα παιδιά τριγυρνούν στο βαρύ από τον καπνό τοπίο που θυμίζει κόλαση και μαζεύουν όποιο κομμάτι μέταλλο βρουν, αν καταφέρουν να συγκεντρώσουν αρκετά θα καταφέρουν να αγοράσουν ρύζι, ίσως και καμιά ντομάτα, για να φάνε και σήμερα.


Η περιοχή δίπλα από τα Σόδομα και τα Γόμορρα, είναι ο τελικός προορισμός για παλιούς υπολογιστές και άλλα ηλεκτρονικά από ολόκληρο τον κόσμο. Τέτοια μέρη υπάρχουν και σε άλλες χώρες, όχι μόνο στη Γκάνα, όπως στη Νιγηρία, το Βιετνάμ, την Ινδία, την Κίνα και τις Φιλιππίνες.

Τα εκατοντάδες παιδιά εδώ δεν είναι παρά μέρος των χιλιάδων παιδιών σε όλο τον κόσμο που εκτίθενται σε παρόμοιες συνθήκες.Αυτά τα παιδιά ζουν εν μέσω των απορριμμάτων της εποχής του διαδικτύου, και πολλά από αυτά πεθαίνουν από αυτά. Διαλύουν υπολογιστές, σπάνε τις οθόνες με πέτρες και μετά πετάνε τα εσωτερικά εξαρτήματα στη φωτιά. Οι υπολογιστές περιέχουν μεγάλες ποσότητες βαρέων μετάλλων, και καθώς καίγεται το πλαστικό, τα παιδιά εισπνέουν υψηλά καρκινογόνες αναθυμιάσεις. Έτσι, οι υπολογιστές των πλουσίων δηλητηριάζουν τα παιδιά των φτωχών...


Τα Ηνωμένα Έθνη εκτιμούν ότι παράγονται περίπου 50 εκατομμύρια τόνοι ηλεκτρονικών αποβλήτων ετησίως. Στη Γερμανία κοστίζει περίπου €3.50 για να απορριφθεί κατάλληλα μια παλιά κάμερα CRT. Αλλά κοστίζει μόλις €1.50 για να φορτωθεί σε ένα πλοίο κοντέινερ για να πάει στην Γκάνα. Μια διεθνής συνθήκη, η Συνθήκη Basel, τέθηκε σε ισχύ το1989. Η συνθήκη είναι λογική στη σύλληψή της, απαγορεύοντας στις ανεπτυγμένες χώρες να πραγματοποιούν απόρριψη αποβλήτων υπολογιστών χωρίς άδεια, σε λιγότερο ανεπτυγμένες χώρες. Συνολικά, 172 χώρες την έχουν υπογράψει, αλλά τρεις δεν την επικύρωσαν ποτέ: η Αϊτή, το Αφγανιστάν και οι Ηνωμένες Πολιτείες της Αμερικής. Σύμφωνα με τις εκτιμήσεις της Υπηρεσίας Περιβαλλοντικής Προστασίας των ΗΠΑ, η χώρα πετάει στα σκουπίδια ετησίως περίπου 40.000.000 υπολογιστές.Οι οδηγίες της Ευρωπαϊκης Ένωσης, με ακρωνύμια όπως WEEE (Waste Electrical and Electronic Equipment) και RoHS (Restriction of Hazardous Substances), ακολούθησαν τη Συνθήκη Basel, και διάφορες χώρες τις υπέγραψαν. Οι νόμοι για την απόρριψη της Γερμανίας είναι μεταξύ των αυστηρότερων του κόσμου και η αποστολή απορριμμάτων υπολογιστών στην Γκάνα, μπορεί να επιφέρει ακόμα και ποινή φυλάκισης. Θεωρητικά.
Σύμφωνα με μελέτη που πρόκειται να δημοσιευθεί σύντομα, δείχνει τεράστιες τρύπες στο σύστημα ανακύκλωσης της χώρας. Σύμφωνα με τη μελέτη, εξαγωγικές φίρμες στέλνουν 100.000 τόνους ηλεκτρικών και ηλεκτρονικών συσκευών προς το νότο, πολύ περισσότερο απ’ ότι φοβούνται οι ειδικοί.Η βιομηχανία αυτή κοστίζει εκατομμύρια και το βάρος του εντοπισμού των παράνομων φορτίων πέφτει στους ώμους λίγων αξιωματικών των τελωνείων και λιμενικών. Αλλά, όταν περιστασιακά ανοίξουν κάποιο κοντέινερ, κατά πάσα πιθανότητα ξεκινούν τα προβλήματά τους στο δικαστήριο. Ο Νόμος δεν ορίζει επακριβώς τι είναι άχρηστος υπολογιστής, ενώ είναι νόμιμο να εξάγονται μεταχειρισμένοι υπολογιστές. Ένας σπασμένος υπολογιστής που μπορεί να φτιαχτεί, είναι άχρηστος ή όχι; Όταν υπάρχουν τέτοια θέματα, οι δικαστές λόγω αμφιβολιών συνήθως αποφασίζουν υπέρ του εξαγωγέα.

Συρρίκνωση του εγκεφάλου

Μια ομάδα λευκών επισκέφτηκε τα Σόδομα, λέει ο 10χρονος ορφανός μικρούλης με το παράξενο μικρό όνομα Bismark. Ήταν από την Greenpeace. Ένας χημικός γέμισε δοκιμαστικούς σωλήνες με δείγματα λάσπης από το ποτάμι, στάχτη από το έδαφος και χώμα από διαφορετικά σημεία της περιοχής.Ο χημικός έκανε τα τεστ στην Αγγλία και τα αποτελέσματα δεν ήταν καλά. Εντόπισε υψηλές συγκεντρώσεις μόλυβδου, καδμίου και αρσενικού, όπως επίσης και διοξίνες, φουράνια, πολυχλωριωμένα διφαινύλια.Ο μόλυβδος προκαλεί πονοκεφάλους και στομαχικές συσπάσεις, μετά από σύντομη έκθεση σε αυτόν. Από μακροχρόνια έκθεση, προακλεί βλάβες στο νευρικό σύστημα, τα νεφρά, το αίμα και ειδικά στον εγκέφαλο. Όταν τα παιδιά λαμβάνουν μόλυβδο μέσω του νερού ή της εισπνοής, ο εγκέφαλός τους συρρικνώνεται ελαφρά και σημειώνεται μείωση της ευφυΐας τους.


Πηγή: Spiege


Σχόλια

  1. καμια φορα αναρωτιεμαι
    ποση αλαζονεια και αδιαφορια
    μπορει να αντεξει ο πλανητης μας..
    μαλλον οση αντεχουμε και εμεις..
    φρικτο ειναι..
    στην αφρικη εχω παει...τα παιδια εκει γελουν και παιζουν..πραγματικα γελουν και πραγματικα παιζουν..με ενα κομματι ξυλο..με ενα τοπι φτιαγμενο απο καουτσοδεντρο..
    και τα δικα μας παιδια..κλεισμενα πισω απο οθονες..θυματα της δικης μας αδιαφοριας..
    δηλητηριαζουν το γελιο και την ζωη αυτων..των ΑΛΛΩΝ..παιδιων..
    ειμαι σιγουρη πως κατι μπορουμε να κανουμε
    μικρο η μεγαλο..

    καλημερα!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Καλημέρα Καλυψώ και εκεί και εδώ τα παιδιά είναι θύματα των μεγάλων.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Πολυ ενδιαφέρουσα ανάρτηση αυτη Λάμπρο, δεν τα ηξερα ολα αυτα.
    Αισχος μας!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή

Δημοσίευση σχολίου

Δημοφιλείς αναρτήσεις από αυτό το ιστολόγιο

Σ' αυτούς...

Σ’ αυτούς που αναζητάν το μέλλον  θρηνώντας το παρόν  και   με αυτό τον τρόπο  προσπαθούν  να ξεχάσουν το παρελθόν,   θα ήθελα να τους πω... ότι η μνήμη πάντα θα είναι εκεί να κρατά το νήμα του πόνου προσπαθώντας  μέσα στο λαβύρινθο του χρόνου να βρει την χαρά.
Αξίες Ζωής Γκαμπριέλ Γκαρσία Μάρκες "Αν ο Θεός ξεχνούσε για μια στιγμή ότι είμαι μια μαριονέτα φτιαγμένη από κουρέλια και μου χάριζε ένα κομμάτι ζωή, ίσως δεν θα έλεγα όλα αυτά που σκέφτομαι, αλλά σίγουρα θα σκεφτόμουν όλα αυτά που λέω εδώ. Θα έδινα αξία στα πράγματα, όχι γι' αυτό που αξίζουν, αλλά γι' αυτό που σημαίνουν. Θα κοιμόμουν λίγο, θα ονειρευόμουν πιο πολύ, γιατί για κάθε λεπτό που κλείνουμε τα μάτια, χάνουμε εξήντα δευτερόλεπτα φως. Θα συνέχιζα όταν οι άλλοι σταματούσαν, θα ξυπνούσα όταν οι άλλοι κοιμόταν. Θα άκουγα όταν οι άλλοι μιλούσαν και πόσο θα απολάμβανα ένα ωραίο παγωτό σοκολάτα!Αν ο Θεός μου δώριζε ένα κομμάτι ζωή, θα ντυνόμουν λιτά, θα ξάπλωνα μπρούμυτα στον ήλιο, αφήνοντας ακάλυπτο όχι μόνο το σώμα αλλά και την ψυχή μου. Θεέ μου, αν μπορούσα, θα έγραφα το μίσος μου πάνω στον πάγο και θα περίμενα να βγει ο ήλιος. Θα ζωγράφιζα μ' ένα όνειρο του Βαν Γκογκ πάνω στα άστρα ένα ποίημα του Μπενεντέτι κι ένα τραγούδι του Σερράτ θα ήταν η σερενάτα που θα χάρ
Τα κορίτσια κλειδώνουν τις νύχτες Τα κορίτσια κλειδώνουν τις νύχτες Αφήνουν το τσιγάρο στο τασάκι και στέκονται γυμνές μπροστά στο καθρέφτη εξετάζοντας τις γραμμές του κορμιού τους Δεν ξέρουν ακόμα το όνομα του βιαστή τους Δεν ξέρουν ακόμα το όνομα της σιωπής τους Ανάμεσα σε πόστερ ινδαλμάτων ξανά βάζουν τα εσώρουχά τους και κατευθύνονται στο κοριτσίστικο κρεβάτι Τα κορίτσια κλειδώνουν τις νύχτες Πέφτουν στην αφάνεια κάνοντας βουβά σινιάλα στο σκοτάδι Τυλίγονται τον παρθενικό υμένα και κατεβαίνουν τα σκαλοπάτια με γυμνές πατούσες αφουγκράζονται τα τριξίματα της νύχτας πίσω από το κλειστό παράθυρο Τα κορίτσια κλειδώνουν τις νύχτες δεν ξέρουν τι να προσφέρουν στο βιαστή τους δεν ξέρουν τι να κάνουν την σιωπή τους. Και ο βιαστής και η σιωπή πλησιάζουν από στιγμή σε στιγμή από μέρα σε μέρα από χρόνο σε χρόνο Τα κορίτσια κλειδώνουν τις νύχτες εξαφανισμένα σαν οντότητες φορτωμένα σε φορεία κρυφών γεννήσεων φθάνουν μέχρις εδώ με ένα φόβο που κανείς δεν καταλαβαίνει Τα κορίτσια κλειδώνουν τις