Μετάβαση στο κύριο περιεχόμενο


Το λάγνο κενό


Το προδομένο δέρμα του έρωτα, σέρνεται ψάχνοντας την καθημερινή του αγχόνη ανάμεσα στο θόρυβο και την σιωπή. Το χαμένο δέρμα του έρωτα, κρέμεται σαν ουράνιο κόσμημα από την οροφή του μυαλού. Ύπουλοι καπνοί ανεβαίνουν και το κιτρινίζουν αφού έχουν κυλίσει πρώτα στο λαιμό. Μπαλίτσες συμπυκνωμένης νικοτίνης που ερεθίζουν τα τοιχώματα του και ξεσηκώνουν το βήχα. Οι ροχάλες της νύχτας ακόμα δεν έπεσαν στο πτυελοδοχείο του πεζοδρομίου. Η απόφαση αφημένη πάνω στην επιφάνεια της πόλης.
Απέναντι, η προκλητική παρουσία, θαμμένη μέσα στα χρώματα της καθημερινότητας. Η παρεξηγημένη θεά με σταχτή δέρμα, καλοζωισμένη, με τα μπούτια ανοιχτά, μπροστά στην διψασμένη ανάσα του κόσμου , μπροστά στην διψασμένη του ανάσα. Το ρούχο της μόλις που κρατάει το κορμί της στην κυκλοφορία. Στόμα μισάνοιχτο έτοιμο να ρουφήξει το μεδούλι του, με μια απλή στροφή πάνω στα τακούνια της. Μάτια γεμάτα από την λαγνεία του κενού που καιροφυλακτούν τα δικά του. Καιροφυλακτούν την δική του φαντασίωση για να τους δώσει πνοή και νόημα. Παρουσία που ζει από τις φαντασιώσεις των μοναχικών θαμώνων ζωής σαν και αυτόν. Στέκεται, στέκεται όπως πάντα πριν την πλησιάσει με ύφος ανέμελο. Στέκεται πριν να χουφτώσει εκείνο το λάγνο κενό μέσα σε ετοιμόρροπα δωμάτια που τo περιτριγυρίζουν.
Με αυτό το κενό θα φύγει μετά. Με αυτό το κενό θα χωθεί στο θόρυβο και την σιωπή του. Με το κενό του, που μάταια προσπάθησε, ακόμα μια φορά να του δώσει μορφή και πάντα αυτό παραμένει το ίδιο.
φωτο: H.C.Bresson

Σχόλια

  1. τα λογια λιγα αν ζεις ιστοριες μεσα απο τις εμπειριες του επαγγελματος .απλα δειχνης ποσο περα για περα εισαι ανθρωπινος να μαθαινουμε κι εμεις γιατι νομιζουμε οτι με απλα πραγματα χαλαμε την ζωη μας.αλλα Λαμπρο πως φτανεις εκει στο χαμηλο σκαλοπατι της ζωης αυτο δεν το καταλαβα ποτε εχεις δοκιμασει τα παντα πριν;η αυτο ειναι το πιο κερδοφορο αραγε;αρα και πιο ευκολο.τα φιλια μου

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Και την δική μου Μωβ-μωβ διότι μην ξεχνάς πως είμαι και κάποιας ηλικίας.......

    ΑπάντησηΔιαγραφή

Δημοσίευση σχολίου

Δημοφιλείς αναρτήσεις από αυτό το ιστολόγιο

Πολιτικοί αρχάγγελοι του συναισθηματικού σκότους

Πολιτικοί αρχάγγελοι του συναισθηματικού σκότους, κάθε φορά προσμετράν την ύπαρξή τους, με τον αριθμό των ανασυρθέντων θυμάτων. Αθώες ψυχές, που τις ξαπλώνουν, στην παράλογη καθημερινότητας που αιμορραγεί. Τις απλώνουν στο σχοινί να στεγνώσουν. Ψυχές, που δεν έχουν καμιά ευθύνη, παρά μόνο ότι γεννήθηκαν από υποταγμένους γονείς, σε θεότητες της βίας και του πολέμου. Ψυχές, που θυσιάζονται χωρίς οίκτο, χωρίς φόβο στο όνομα θρησκειών που τρέφονται από το αίμα τους και αναζωογονούν την κυριαρχία τους και το αιώνια θυσιαστικό τους μένος. Οι πολιτικοί αρχάγγελοι του συναισθηματικού σκότους απλώνουν την σημαντικότητα της υποταγής σαν να είναι το μοναδικό πεπρωμένο ολόκληρης της ανθρωπότητας. Κερεντζής Λάμπρος φωτο: Arthur Tress

Σ' αυτούς...

Σ’ αυτούς που αναζητάν το μέλλον  θρηνώντας το παρόν  και   με αυτό τον τρόπο  προσπαθούν  να ξεχάσουν το παρελθόν,   θα ήθελα να τους πω... ότι η μνήμη πάντα θα είναι εκεί να κρατά το νήμα του πόνου προσπαθώντας  μέσα στο λαβύρινθο του χρόνου να βρει την χαρά.

Η αντί- υπαρξιακή κοινωνία

Βλέπω πως η αντί- υπαρξιακή κοινωνία θριαμβεύει περπατώντας πάνω σε πτώματα. Πάνω σε υπάρξεις χωρίς μέλλον χωρίς προοπτική εξέλιξης. Πάνω σε υπάρξεις καταδικασμένες από την κοινωνία να περνάνε την ζωή τους σε πατώματα εργοστασίων ζωής που τους αφαιρούν ότι ανθρώπινο κουβαλάν. Η αντί- υπαρξιακή κοινωνία ζητά από τους ανθρώπους να γίνουν υποχείρια μηχανών, οικονομικών υπολογισμών, τραπεζικών διακανονισμών. Να γίνουν απορρίμματα εργοστασίων που κλείνουν και αφήνουν το μολυσμένο κορμί τους εκτεθειμένο στην φτώχεια και την καταφρόνια ενός τρισάθλιου κοινωνικού συστήματος. Υπάρξεις καταδικασμένες σε πατώματα υγρών δωματίων, που δεν έχουν να πληρώσουν το νοίκι. Που το ψυγείο τους χάσκει περιμένοντας το συσσίτιο της εκκλησίας. Που φοράνε δανικά ρούχα και παπούτσια που βρωμάνε. Υπάρξεις καταδικασμένες σε δρόμους που δεν βγάζουν πουθενά. Ξεχασμένες υπάρξεις στις λεωφόρους του πολιτισμού σαν αντικείμενα μια τραγικής τέχνης. Κομμάτια κοινωνικής τραγωδίας που οι επιβήτορε...