Μετάβαση στο κύριο περιεχόμενο

Παράπλευρες απώλειες


Η Θλίψη των χαρακωμάτων ζωής απλώνεται πάνω από τις πόλεις με μια αγριότητα που φοβίζει τα κατοικίδια ζώα. Τα μηνύματα των χαμένων ευκαιριών κείτονται σε σήψη στα πατώματα των πολυκατοικιών. Οι ψυχικές αρρώστιες δεν βρίσκουν την δικαίωσή τους.
Με παράπλευρες απώλειες η καθημερινότητα αναπαράγει την αγριότητα σαν το φυσικό επακόλουθο της ζωής. Αγωνίες φωλιασμένες, καλά κρυμμένες κάτω από το στήθος των απομονωμένων διαδρομών. Ψάχνουν, ψάχνουν ελπίδες διάτρητες στα καλούπια της κατασκευασμένης από άλλους καθημερινότητας.
Αγωνίες φωλιασμένες κάτω από το στήθος των παρατημένων αναπνοών, δίπλα από τους σκουπιδοτενεκέδες αχρηστευμένων αγαθών. Αγαθών που ακολούθησαν το σώμα μέχρι αυτή την θέση, ανακούρκουδα μπροστά στο καθρέφτη.
Βιαστικές κουβέντες εφησυχασμού προσπαθούν να σταθούν απέναντι στην διαφθορά του εφικτού, του καθημερινού αποτροπιασμού του εξευτελισμού του ανώνυμου υλικού στα γρανάζια της καθημερινή ρευστότητας που δημιουργεί ο οικονομικός παραλογισμός.
Παραμιλά μπροστά στο κουρασμένο είδωλο προσπαθώντας να ξετινάξει από πάνω του όλες αυτές τις σκέψεις. Δικαιολογίες για ένα μέλλον που δεν εξαρτάται από κανένα. Τα κέντρα αποφάσεων χάνονται στο συννεφιασμένο ορίζοντα των βασανιστικών σκέψεων που υποτιμάν το ανθρώπινο συναίσθημα και εκείνο κυλάει στον υπόνομο των επίσημων δηλώσεων ανάπτυξης.
Με στοιχήματα πάνω στην επιβίωση προσπαθούν να αποσπάσουν τον φόβο της συντριβής. Προσφέρουν ελπίδες διάτρητες στα καλούπια των εργοστασίων ζωής όπου η χαρά σαν υλικό δεν χρησιμοποιείτε ποτέ.
Κερεντζής Λάμπρος
Πινακας: http://www.zepoze.com/art-vivant/le-surrealisme-en-dessins?pid=597


Σχόλια

Δημοφιλείς αναρτήσεις από αυτό το ιστολόγιο

Πολιτικοί αρχάγγελοι του συναισθηματικού σκότους

Πολιτικοί αρχάγγελοι του συναισθηματικού σκότους, κάθε φορά προσμετράν την ύπαρξή τους, με τον αριθμό των ανασυρθέντων θυμάτων. Αθώες ψυχές, που τις ξαπλώνουν, στην παράλογη καθημερινότητας που αιμορραγεί. Τις απλώνουν στο σχοινί να στεγνώσουν. Ψυχές, που δεν έχουν καμιά ευθύνη, παρά μόνο ότι γεννήθηκαν από υποταγμένους γονείς, σε θεότητες της βίας και του πολέμου. Ψυχές, που θυσιάζονται χωρίς οίκτο, χωρίς φόβο στο όνομα θρησκειών που τρέφονται από το αίμα τους και αναζωογονούν την κυριαρχία τους και το αιώνια θυσιαστικό τους μένος. Οι πολιτικοί αρχάγγελοι του συναισθηματικού σκότους απλώνουν την σημαντικότητα της υποταγής σαν να είναι το μοναδικό πεπρωμένο ολόκληρης της ανθρωπότητας. Κερεντζής Λάμπρος φωτο: Arthur Tress

Σ' αυτούς...

Σ’ αυτούς που αναζητάν το μέλλον  θρηνώντας το παρόν  και   με αυτό τον τρόπο  προσπαθούν  να ξεχάσουν το παρελθόν,   θα ήθελα να τους πω... ότι η μνήμη πάντα θα είναι εκεί να κρατά το νήμα του πόνου προσπαθώντας  μέσα στο λαβύρινθο του χρόνου να βρει την χαρά.

Η αντί- υπαρξιακή κοινωνία

Βλέπω πως η αντί- υπαρξιακή κοινωνία θριαμβεύει περπατώντας πάνω σε πτώματα. Πάνω σε υπάρξεις χωρίς μέλλον χωρίς προοπτική εξέλιξης. Πάνω σε υπάρξεις καταδικασμένες από την κοινωνία να περνάνε την ζωή τους σε πατώματα εργοστασίων ζωής που τους αφαιρούν ότι ανθρώπινο κουβαλάν. Η αντί- υπαρξιακή κοινωνία ζητά από τους ανθρώπους να γίνουν υποχείρια μηχανών, οικονομικών υπολογισμών, τραπεζικών διακανονισμών. Να γίνουν απορρίμματα εργοστασίων που κλείνουν και αφήνουν το μολυσμένο κορμί τους εκτεθειμένο στην φτώχεια και την καταφρόνια ενός τρισάθλιου κοινωνικού συστήματος. Υπάρξεις καταδικασμένες σε πατώματα υγρών δωματίων, που δεν έχουν να πληρώσουν το νοίκι. Που το ψυγείο τους χάσκει περιμένοντας το συσσίτιο της εκκλησίας. Που φοράνε δανικά ρούχα και παπούτσια που βρωμάνε. Υπάρξεις καταδικασμένες σε δρόμους που δεν βγάζουν πουθενά. Ξεχασμένες υπάρξεις στις λεωφόρους του πολιτισμού σαν αντικείμενα μια τραγικής τέχνης. Κομμάτια κοινωνικής τραγωδίας που οι επιβήτορε...