Μετάβαση στο κύριο περιεχόμενο

Στο όνομα της ευημερίας των μερικών.





Μέσα σε στρατόπεδα χαμένων ψυχών 
απομονώνω την σιωπή,
των αυριανών αυτόχειρων της συνείδησης.

Αφουγκράζομαι το σούρσιμο βημάτων, 
λεηλατημένων ζωών,
που σπάνε το όριο της απόγνωσης.

Απομακρύνω το κουρνιαχτό των άδειων δωματίων
και ουρλιάζω,
ουρλιάζω στην άκρη των φανταχτερών εγκλημάτων, 
των καθημερινών δολοφονιών
στο όνομα της ευημερίας των μερικών.

Γυαλισμένες μορφές των σαλονιών της μπουρζουαζίας
χωμένες στα φανταχτερά τους υφάσματα,
φωτογραφίζονται με φόντο
την εξαθλιωμένη πραγματικότητα των υπηκόων τους.
Σκατόψυχοι αποπλανητές συνειδήσεων,
συνωστίζονται
πάνω από τον επιθανάτιο ρόγχο της φτώχειας.

Φοράν τα πιο φανταχτερά τους κοσμήματα,
χαμογελώντας προς την κάμερα
που αποθανατίζει την μιζέρια της ιδιοτελούς ανθρωπιάς τους.
Η σήψη και η λήθη του ανθρώπινου,
βασιλεύει με φόντο
το γυαλιστερό περιδέραιο της απανθρωπιάς τους.

Κερεντζής Λάμπρος

πίνακας: 450 × 265 - florilege69.blogspot.com
EDUARDO KINGMAN

Σχόλια

  1. Καταθέτω το θαυμασμό μου και χαίρομαι ειλικρινά που ανακαλύπτω κι αυτή τη διάστασή σας.
    Έχω την τύχη να παρακολουθώ σεμινάριο αυτό το διάστημα μαζί σας και η επίσκεψή μου απόψε εδώ, ήταν μια αναπάντεχη έκπληξη!
    Την εκτίμηση και τους εγκάρδιους χαιρετισμούς μου!

    (http://www.toapagio.blogspot.gr/)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Στρατευμένη ποίηση... Εύγε! Είχα καιρό να πετύχω κάτι το οποίο με εκφράζει τόσο απόλυτα. Εγκάρδιους χαιρετισμούς από Μελβούρνη

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Ετοιμάζουμε ειδική έκδοση για την επικείμενη υδρόλυση των χημικών της Συρίας στη Μεσόγειο για το περιοδικό "Ανθρώπων Έργα". Αν ενδιαφέρεστε να λάβετε μέρος με καινούριο ή παλαιότερο ποίημά σας, όπως αυτό εδώ, παρακαλώ επικοινωνήστε μαζί μας εδώ: crete_art@yahoo.com
      Περισσότερες πληροφορίες στις τελευταίες αναρτήσεις στο ιστολόγιό μου :)

      Διαγραφή

Δημοσίευση σχολίου

Δημοφιλείς αναρτήσεις από αυτό το ιστολόγιο

Σ' αυτούς...

Σ’ αυτούς που αναζητάν το μέλλον  θρηνώντας το παρόν  και   με αυτό τον τρόπο  προσπαθούν  να ξεχάσουν το παρελθόν,   θα ήθελα να τους πω... ότι η μνήμη πάντα θα είναι εκεί να κρατά το νήμα του πόνου προσπαθώντας  μέσα στο λαβύρινθο του χρόνου να βρει την χαρά.
Αξίες Ζωής Γκαμπριέλ Γκαρσία Μάρκες "Αν ο Θεός ξεχνούσε για μια στιγμή ότι είμαι μια μαριονέτα φτιαγμένη από κουρέλια και μου χάριζε ένα κομμάτι ζωή, ίσως δεν θα έλεγα όλα αυτά που σκέφτομαι, αλλά σίγουρα θα σκεφτόμουν όλα αυτά που λέω εδώ. Θα έδινα αξία στα πράγματα, όχι γι' αυτό που αξίζουν, αλλά γι' αυτό που σημαίνουν. Θα κοιμόμουν λίγο, θα ονειρευόμουν πιο πολύ, γιατί για κάθε λεπτό που κλείνουμε τα μάτια, χάνουμε εξήντα δευτερόλεπτα φως. Θα συνέχιζα όταν οι άλλοι σταματούσαν, θα ξυπνούσα όταν οι άλλοι κοιμόταν. Θα άκουγα όταν οι άλλοι μιλούσαν και πόσο θα απολάμβανα ένα ωραίο παγωτό σοκολάτα!Αν ο Θεός μου δώριζε ένα κομμάτι ζωή, θα ντυνόμουν λιτά, θα ξάπλωνα μπρούμυτα στον ήλιο, αφήνοντας ακάλυπτο όχι μόνο το σώμα αλλά και την ψυχή μου. Θεέ μου, αν μπορούσα, θα έγραφα το μίσος μου πάνω στον πάγο και θα περίμενα να βγει ο ήλιος. Θα ζωγράφιζα μ' ένα όνειρο του Βαν Γκογκ πάνω στα άστρα ένα ποίημα του Μπενεντέτι κι ένα τραγούδι του Σερράτ θα ήταν η σερενάτα που θα χάρ
Τα κορίτσια κλειδώνουν τις νύχτες Τα κορίτσια κλειδώνουν τις νύχτες Αφήνουν το τσιγάρο στο τασάκι και στέκονται γυμνές μπροστά στο καθρέφτη εξετάζοντας τις γραμμές του κορμιού τους Δεν ξέρουν ακόμα το όνομα του βιαστή τους Δεν ξέρουν ακόμα το όνομα της σιωπής τους Ανάμεσα σε πόστερ ινδαλμάτων ξανά βάζουν τα εσώρουχά τους και κατευθύνονται στο κοριτσίστικο κρεβάτι Τα κορίτσια κλειδώνουν τις νύχτες Πέφτουν στην αφάνεια κάνοντας βουβά σινιάλα στο σκοτάδι Τυλίγονται τον παρθενικό υμένα και κατεβαίνουν τα σκαλοπάτια με γυμνές πατούσες αφουγκράζονται τα τριξίματα της νύχτας πίσω από το κλειστό παράθυρο Τα κορίτσια κλειδώνουν τις νύχτες δεν ξέρουν τι να προσφέρουν στο βιαστή τους δεν ξέρουν τι να κάνουν την σιωπή τους. Και ο βιαστής και η σιωπή πλησιάζουν από στιγμή σε στιγμή από μέρα σε μέρα από χρόνο σε χρόνο Τα κορίτσια κλειδώνουν τις νύχτες εξαφανισμένα σαν οντότητες φορτωμένα σε φορεία κρυφών γεννήσεων φθάνουν μέχρις εδώ με ένα φόβο που κανείς δεν καταλαβαίνει Τα κορίτσια κλειδώνουν τις