Πωλητές Σκιών και Πελάτες του Παραδείσου

 

         Ονειρικοί δρόμοι που απλώνονται πάνω στις τζαμαρίες επουράνιων καταστημάτων ευτυχίας. Ξεδιπλώνουν βήματα νεανικά των γερασμένων ανθρώπινων σκιών που στέκονται κρεμασμένες στο τοίχο του παράδεισου. Βιαστικοί πορφυρογέννητοι μεταξοσκώληκες, σκαρφαλώνουν στα ελεύθερα διαστήματα που χωρίζουν τους πελάτες μεταξύ τους καθώς προσπαθούν να ξεκρεμάσουν τον ίσκιο τους από το τοίχο και να τον ακουμπήσουν στο πάγκο της αγοράς την ώρα που θα περνάνε οι αξιολογητές του μέλλοντος.

       Με αυτό το τρόπο υφαίνεται το δίχτυ της ζωής καθώς οι μαρτυρίες από το παρόν είναι χωμένες μέσα στα απόκρημνα τοπία που διάβηκαν οι σκιές των ανθρώπων για να φτάσουν μέχρις εδώ. Φωνούλες αγγέλων τρέχουν να μαζέψουν τα παιδιά που δεν γεννήθηκαν ακόμα. Φωνούλες χρωματιστές, ήχοι από μια ζωή που δεν έχουν γνωρίσει και που θα ήθελαν να μάθουν πριν πατήσουν στην σκοτεινή πλατφόρμα της. Με αυτές τις φωνούλες θα αγοράσουν κομμάτια από τις αξίες που πουλάνε οι πωλητές σκιών, οδοιπόροι του παραδείσου πάνω στους πάγκους της επουράνιας αγοράς.

     Αξίες κρυμμένες που πρέπει να τις ανακαλύψεις, να χωθείς μέσα στην σκιά του παρελθόντος για να περάσεις στο μέλλον που είναι καλά χωμένο στην φαντασίωση του κάθε πωλητή σκιών. Πρέπει κάθε αγέννητο παιδί να βρει την κατάλληλη ερώτηση που θα ξεκλειδώσει τον πωλητή και συγχρόνως θα ξεκλειδώσει και την πόρτα του παραδείσου για να μπορέσει να περάσει ο πωλητής, και να γίνει πελάτης αφήνοντας τον ίσκιο να τον φορέσει το παιδί και με αυτόν να κατέβει το μονοπάτι των δακρύων που αντανακλούν τις χαρές για τις οποίες θα πολεμήσει στην ζωή που το περιμένει.

     Ατελείωτες ερωτήσεις κρέμονται πάνω στο στερέωμα και το μόνο που χρειάζεται είναι η απόφαση της διαλογής.

      Βασικά εκείνο που επείγει, είναι για τους πωλητές των σκιών να πουλήσουν την σκιά όσο πιο γρήγορα μπορούν, ενώ για τα αγέννητα παιδιά να αγοράσουν την σκιά που μέσα της θα βρουν τα καλύτερα μυστικά της ζωής. Το νόμισμα της συνδιαλλαγής είναι η αθωότητα που σκορπάν οι φωνές των αγγέλων που μάζεψαν τα αγέννητα παιδιά στους κάμπους της προσμονής. Η αθωότητα που κυλάει σαν ποτάμι από τα παιδικά μάτια και οι πωλητές σκιών πρέπει να μαζέψουν προσεκτικά και να το κάνουν κουβέντες που θα αφήσουν στην πόρτα του παραδείσου. Με τον ίδιο τρόπο τα αγέννητα παιδιά θα χωθούν μέσα στις σκιές και θα διαπεράσουν τα απόκρημνα τοπία που είχαν περάσει οι ίδιες, για να φθάσουν και αυτά γερασμένα πλέον να κρεμάσουν την σκιά στο τοίχο του παραδείσου και να περιμένουν αγέννητα παιδιά να έρθουν να την διαλέξουν.

φωτο: Daniel Papineau