ΜΠΑΡΜΠΑΡΑ
Θυμήσου Μπάρμπαρα
Έβρεχε αδιάκοπα στη Βρέστη εκείνη την ημέρα
Και περπατούσες γελαστή
Όμορφη μαγεμένη μουσκεμένη
Κάτου από τη βροχή
Θυμήσου Μπάρμπαρα
Έβρεχε αδιάκοπα στη Βρέστη
Και σ' είχα στην οδό Σιάμ συναπαντήσει
Χαμογελούσες
Κι εγώ κι εγώ χαμογελούσα
Θυμήσου
Μπάρμπαρα
Εσύ πού δε σε γνώριζα
Εσύ πού δε με γνώριζες
Θυμήσου
Θυμήσου ωστόσο εκείνη την ήμερα
Μη λησμονείς
Σ' ενός σπιτιού την είσοδο στεκόταν ένας άντρας
Και τ' όνομά σου εφώναξε
Μπάρμπαρα
Κι έτρεξες προς εκείνον κάτου απ' τη βροχή
Όμορφη μαγεμένη μουσκεμένη
Και ρίχτηκες στην αγκαλιά του
Αυτό θυμήσου Μπάρμπαρα
Κι αν σου μιλώ στον ενικό μη με παρεξηγείς
Σ' όλους εκείνους πού αγαπώ μιλώ στον ενικό
Ακόμη κι αν τους έχω δει μονάχα μια φορά
Μιλώ στον ενικό σ' όλους εκείνους πού αγαπιούνται
Ακόμη κι αν δεν τους γνωρίζω
Θυμήσου Μπάρμπαρα
Μη λησμονείς
Εκείνη τη βροχή τη φρόνιμη κι ευτυχισμένη
Στο ευτυχισμένο πρόσωπό σου
Και στην ευτυχισμένη πόλη
Εκείνη τη βροχή πέρα στη θάλασσα
Στο Ναύσταθμο
Και στο καράβι για το απέναντι νησάκι
Ω Μπάρμπαρα
Κατάρα πού είναι ο πόλεμoς
Τι να 'χεις απογίνει τώρα εσύ
Μες στη βροχή από σίδερο φωτιά κι ατσάλι κι αίμα
Κι εκείνος πού με αγάπη σ' έσφιγγε στην αγκαλιά του
Να πέθανε να χάθηκε να ζει ποιος ξέρει ακόμη
Ω Μπάρμπαρα
Στη Βρέστη βρέχει αδιάκοπα καθώς έβρεχε πρώτα
Όμως δεν είναι το ίδιο πια και ρημαχτήκαν όλα
Φριχτή κι απαρηγόρητη βροχή από πένθος πέφτει
Δεν είναι τώρα η καταιγίδα από
Σίδερο ατσάλι κι αίμα
Μονάχα είναι από σύγνεφα
Σύγνεφα που πεθαίνουν σαν σκυλιά
Σκυλιά πού εξαφανίζονται
Μέσα στο ρεύμα του νερού στη Βρέστη
Και πάνε να σαπίσουνε μακριά
Μακριά πολύ μακριά απ' τη Βρέστη
Πού τίποτε μα τίποτε απ' αυτή δεν απομένει.
Ζακ Πρεβέρ
Απόδοση στα Ελληνικά : Πέτρος Δήμας
Πίνακας: Dali
Σχόλια
Δημοσίευση σχολίου